Into the wild

We gaan naar het National Park Denali! Drie nachten op ruim 50 km van de bewoonde wereld en tussen het Wildlife vertoeven op een kleine camping met een faciliteit: een gat in de grond. Hier hadden we vooraf echt naar uit gekeken! Misschien zien we het verlaten busje van McCandless nog wel, die een aantal jaar geleden een periode in dit National Park in het wild geleefd heeft (voor diegene die de film "into the wild" gezien hebben weten waar ik het over heb). Gaaf toch?

De rit van Byers lake naar Denali verliep voorspoedig en al gauw konden we ons melden bij de ingang van het National Park om wat formaliteiten te regelen. Daarna konden we naar onze camping met Spartaanse faciliteiten zoals een gat in de grond als toilet, geen electriciteit en andere gemakken. Op weg zagen we meteen al de eerste Moose (eland) naast de weg. Halverwege veranderde het asfalt in goed berijdbaar gravel, maar de camper onderging wel een gedaantewisseling vanwege al het stof dat er op neer sloeg. De teklanika river camping viel erg mee, het was vergeven van de bomen en zelfs het gat in de grond was voorzien van een echte WC pot met bril wat stiekem best uitnodigend werkte! Na het kwartiermaken hebben we de camping nog bekeken. Er waren niet veel kampeerders en de Teklanika rivier was nog gedeeltelijk verborgen onder sneeuw en ijs! Ook zagen we een voetafdruk van een beer op nog geen 30m van onze camper! Spannend!

Dag 2. Een voorwaarde om op de camping te mogen was dat je 3 nachten moest blijven en niet met je camper mocht rijden. Daarvoor was er een busdienst geregeld waarbij ieder half uur een bus langskwam die je meenam verder het park in. Omdat de wegen verder in het park nog onbegaanbaar waren konden we maar tot aan de Toklat rivier gaan, halverwege het park. We namen de bus van 11:10 uur en hadden als chauffeuse Tina Pettit die zeer informatief was en al het wild aan de kant opmerkte en stopte om iedereen foto's te laten maken. We hebben Grizzly beren, Dall schapen, geiten, caribous en veel soorten vogels gezien. We hebben nog een stuk langs de Toklat rivier gelopen maar zijn vanwege de kou snel weer op de volgende bus terug naar de camping gestapt. Deze chauffeur, Glen, was aanzienlijk minder met zijn informatie en zei iedere keer als we een wandelaar passeerden: "Watch out for the wave", iets wat na de derde keer herhalen echt niet leuk meer is. Gelukkig zagen we nog wel een beer met twee jonkies langs de weg, zodat de terugreis toch best geslaagd was. Op de camping zijn we langdurig beziggeweest met het brandend houden van een kampvuurtje, wat maar beperkt gelukte. Ondertussen was de camping volgestroomd met Amerikanen die een lang weekend vierden vanwege Memorial day.

Dag 3. Alhoewel het er in de avond niet naar uitzag werd het in de nacht ontzettend koud, waardoor we allebei slecht geslapen hadden en Sander zelfs langdurig het gevoel van bevroren tenen hield. Gelukkig trok het weg en na het gebruikelijke uitgebreide ontbijt besloten we er weer op uit te trekken. Natuurlijk hoopten we de verlaten bus uit de film "Into the wild" aan te treffen (geen idee waar die staat, al staat hij er nog steeds had Sander gelezen op internet). Jammer genoeg hebben we de bus niet aangetroffen maar wel wat velletjes en botjes met het bloed er nog aan van een jonge eland. Door het geweld waarmee dit was gepleegd vermoeden wij dat de moordenaar een beer was of een wolf. Best spannend want het was kort voor onze komst gebeurd! Goed om ons heen kijkend hebben we onze wilde tocht afgemaakt. Ondanks de waarschuwingen overal, hadden we geen bear spray meegenomen dat je moet gebruiken als laatste redmiddel om een aanvallende beer weg te jagen. Even verderop vonden we nog een stapeltje keurig opgestapelde botten van een groter beest, inclusief zijn kaak. Kortom: het was best spannend :-)

Dag 4. Via dezelfde weg als waarop we gekomen waren hebben we het park weer verlaten. Onderweg zagen we nog een beer met jong en een caribou. Het was een regenachtige dag, de eerste, en dus een prima dag voor de rit naar Fairbanks.